Terrorismi

Ég er búin að vera að hugsa mikið um terrorisma - í ljósi atburðanna sem gerðust í Noregi þá er erfitt að velta þessu ekki fyrir sér. Það er varla hægt að ímynda sér svona skýra ímynd af hreinni illsku, en ef maður reynir að ímynda sér það, þá sér maður líklegast þennann Anders Breivik.
Hryðjuverk eru framin til þess að koma skilaboðum á framfæri á ofbeldislegan hátt, oftar en ekki eru þessi skilaboð hatur á einhverju, hvort sem það er ríkisstjórn, kynþættir, trúarbrögð, hugmyndafræði, landamæri eða stjórnmálalegar skoðanir. Hryðjuverk eru einnig framin til að koma hatri og hræðslu fyrir hjá almenningi, enda er enska orðið fyrir hryðjuverk "terrorism" og rót þess orðs er "terror".
En það sem ég hef verið að velta fyrir mér, og hef komist að þeirri niðurstöðu í vangaveltum mínum, er að terrorismi mun aldrei vinna. Hryðjuverk skapa ótta um stundarsakir og hatur mun brjótast út meðal almennings. Hatur í garð hryðjuverkamannsins. Ég efast stórlega um að þeir sem misstu ástvini í ódæðisverkunum í Noregi deili þeim hatri sem Breivik hafði í sér gagnvart fólki af öðrum kynþætti og annarri trú. Ef almenningur hatar eitthvað/einhvern, þá er það hryðjuverkamanninn sjálfann.
Við getum séð skýr dæmi sem styður það að terrorismi mun aldrei vinna. Þegar fólkið í Útey hélt að það mundi deyja þá hringdi það eða SMSaði ástvini sína til að koma einu á framfæri: ég elska þig. Fólkið lá í blóði og hafði verið í kringum svo mikinn hatur og ofbeldi en það sem stóð eftir af öllu í endanum var ást. Ást er besta vopnið gegn terrorisma, því með ást þá deyfum við ofsahræðslu og sorg, sem er einmitt það sem terrorismi felur í sér.
Eftir að sprengjan sprakk og fólkið var tekið af lífi í Útey þá eyddu Oslóarbúar ekki tíma sínum hræddir heima hjá sér, þeir fóru út og sameinuðust og vottuðu þeim látnu virðingu sína. Ég er nokkuð viss um að það var ekki eitthvað sem Breivik áætlaði. Hryðjuverkamenn fremja ekki ódæðisverkin sín með það í huga að það sameinar fólk og skapar kærleik á milli ókunnuga.
En það er nefnilega málið, menn eru góðir, menn eru hugrakkir, menn láta ekki stjórnast af terrorisma. Og þessvegna mun terrorismi aldrei vinna - því ást trompar hatur og mun alltaf gera.